De Luie Vrolijke Tuinier

Over stadsgeneeskunde waarbij de stadsnatuur ons geneest als wij de natuur genezen.

Er komt een nieuwe tijd en die is nu al in aanleg aanwezig. Een tijd waarin we als mensen noodgedwongen onze plaats in de natuur weer innemen.

Ho Ho, als wij natuur zijn kun je ook wandelen in jezelf. Je bent ook in de natuur als je drie hoog achter woont want je bent immers zelf natuur.

Gewoon beginnen met iets nieuws en niet stoppen is wellicht een noodzakelijke voorwaarde om te veranderen.

Al zolang ik me kan herinneringen probeer ik een roman te schrijven. Ik heb al heel wat manuscripten en nog meer halfslachtige pogingen.

Een management voor nieuwe tijden… Een zelfhulp in onzekere tijden…

Dinsdag 18 november tijdens het LOKAAL café in Walhalla mag ik mijn licht laten schijnen over de lokale democratie; de inspraak en participatie van burgers.

We moeten minder vlees gaan eten. Natuurlijk maar moeten we dat individueel regelen terwijl de vleesindustrie precies het tegenovergestelde wil en doet.

Weinig status veel vrijheid en avontuur. Ik wilde mijn eigen weg en intuïtie volgen. Ik wilde een schaamteloze kunstenaar zijn, een provocateur die alles kan zeggen.

De oplossingen liggen op de plank mochten de omstandigheden gunstiger worden. Daar ligt het niet aan…

‘We doen ons stinkende best.’ Mijn antwoord stop met je best doen en hard werken en zoek naar een alternatief waarbij je niet het snot voor de ogen moet werken. En waarbij de uitvoering niet opgezadeld wordt met jullie onzalige ideeën, die het er niet gezelliger op maken.

De natuur haar werk laten doen.’ Ik zeg het keer op keer. Wat bedoel ik er precies mee?

Inmiddels is het volkssport nummer 1 zaken simpeler te maken dan ze zijn. Dit terwijl de wetenschap meer en meer de complexiteit en de vele verbindingen tussen soorten ziet en onderzoekt.

Ik ben iemand die concepten (ideeën met een handelingsperspectief) test en uitwerkt in de praktijk. Ik zet ook wel wat op papier maar de finetuning en de werkelijke theorie volgt de praktijk en is dus automatisch bewezen en effectief.

Het is volop aanwezig in de kortgeleden beplante gemeenschappelijke tuin van onze VvE. Het is een plant die gedijt op stikstofrijke grond waar veel humus in zit en is omgewerkt.

Wie of wat ontwerpt de stad?

Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar één ding is zeker. Niemand weet waar dit alles eindigt.

Donderdag 5 juni heeft Drift (Dutch Research Institute for Transitions) een avond georganiseerd in Oase waar experts en publiek de vraag onderzochten hoe ‘natuur’ kan worden ingezet in de zorg.

Wat is vergroening en wat is biodiversiteit…

De stad blijkt inmiddels biodiverser dan het platteland. Dat is volgens mij vooral te danken aan verwaarlozing en achterstallig onderhoud.