De Luie Vrolijke Tuinier

Sinds kort ben ik toegetreden tot de Club van de Luie Vrolijke Tuinier (dank je, Rini!) en ik leer met de dag bij. Ik noem mezelf dus met trots een beginnende vrolijke luie tuinier. Wat eerst komt – het luie of het vrolijke – daar ben ik nog niet helemaal over uit, maar ik neem je graag mee op mijn ontdekkingstocht en wat mij verwondert...

In de natuur, bij het tuinieren, maar ook over hoe ons platteland aan het veranderen is. Wat me opvalt, is dat het landelijke leven steeds meer op de stad begint te lijken – maar dan vaak zónder de voordelen van natuur, biodiversiteit en gezondheid.

De gemeenschapszin is er gelukkig nog wel, maar als het gaat om natuurlijke tuinen en inheemse planten, lijkt het soms wel alsof we steeds verder verwijderd raken van wat gezond is – voor mens en omgeving. Strak gemaaide gazons, tuincentrumplanten en het gebruik van bestrijdingsmiddelen zorgen ervoor dat alles op elkaar begint te lijken. En wat niet binnen die 'tuin-norm' past, kan scheve blikken of commentaar krijgen.

Met mijn tuin wil ik actief bijdragen aan het behoud van biodiversiteit, inheemse planten en de instandhouding van de natuur. Er is ruimte voor zowel inheemse soorten als exoten die zich hier goed thuis voelen en onder de omstandigheden kunnen groeien en bloeien.

Daarnaast draag ik graag bij aan het behoud van vlinders en de rijkdom aan insecten. Geen eenheidsworst dus, maar een levendig en gevarieerd ecosysteem waar plek is voor diversiteit in alle vormen. Op dit moment beheer ik de tuin, met de intentie om het beheer in de toekomst volledig over te nemen.

Ik schrijf over wat ik onderweg leer, ontdek en ervaar. Over kleine dingen die anders kunnen, en hoe je zelfs met een beetje luiheid en veel nieuwsgierigheid verschil kunt maken.