De stad blijkt inmiddels biodiverser dan het platteland. Dat is volgens mij vooral te danken aan verwaarlozing en achterstallig onderhoud. Hierdoor kan de natuur ongestoord haar werk doen. Heel wat achtertuinen zijn compleet dichtgegroeid en bijgevolg een paradijs voor inheemse planten en dieren. Wij proberen dit met Stadsgeneeskunde te integreren in het dagelijks beheer en onderhoud van Stadsnatuur. Het principe is simpel laat de inheemse natuur toe in de parken en perken. Hou het goed schoon en maak het mooi. Er is geen plantuitval meer en de biodiversiteit schiet omhoog. Het is de kraamkamer van de natuur. De meeste burgers zullen het verschil niet direct merken. De meeste mensen die we spreken vinden onze perken trouwens prachtig. Er staan ook fraaie tuinplanten in voor de accenten.
Als wij de natuur genezen kan de natuur ons genezen. Het doet me dagelijks pijn hoe er met de stadsnatuur wordt omgegaan. Zeker dit vroege voorjaar waar ieder perk te vroeg en te intensief wordt geschoffeld en de bosmaaiers overuren maken. Menselijke gewoonten zijn taai zeker als er een hele economie omheen is gegroeid. Ik focus me dus op onze eigen praktijk. Daar word ik blij van en als ik door de stad fiets zie ik overal inheemse planten met de paardenbloem als koningin. Je ziet rond inheemse planten veel meer insecten. Ga er maar eens op letten. In Park 1943 vliegt er van alles rond. Vogels, insecten en andere ongewervelden horen er bij en maken een tuin levendig. Het is geen plaatje het is een complex ecosysteem dat samenleeft. Daar kun je niets anders dan bewondering voor hebben. Dat is mijn grote plezier in tuinieren. Een perk is als een levend canvas dat je mooi kunt maken en dat altijd verrast. Die houding mis ik in het professionele groenbeheer en bij ontwerpers die van alles inplanten dat dan weer moet worden beschermd tegen de natuurlijke natuur; het onkruid.
Er is evenwel hoop want steeds meer mensen worden bewust van het belang van de inheemse natuur en snappen dat de natuur het werk veel beter doet. Dat is de mentaliteit van de luie vrolijke tuinier. In de media is ‘natuur’ een zeer populair onderwerp en het is grotendeels a-politiek. Wij zijn immers zelf natuur en ons gedrag lijkt op dat van dieren. Het is niet voor niets dat natuur zo gezond is. Het ontstresst, kinderen spelen er graag en ga zo maar door. Wij zijn natuurwezens. Ik merk het aan mezelf tuinieren geeft ook troost. Ooit zij een tuinier tegen me. Je krijgt iedere dag cadeautjes.
Dus waar wachten we op. Waarom onze eigen natuur niet de ruimte en rust geven om zichzelf te genezen. Waarom niet de natuur het laten doen. Niet doen en veranderen in deze is blijkbaar moeilijker dan maar doorgaan. Het fijne is dat iedereen dit met een beetje moeite in zijn eigen omgeving of beroep kan doen. De inheemse natuur en onszelf wat rust en ruimte geven.
