De Luie Vrolijke Tuinier

De wet van behoud van ellende bestaat echt.

We moeten minder vlees gaan eten. Natuurlijk maar moeten we dat individueel regelen terwijl de vleesindustrie precies het tegenovergestelde wil en doet.

Weinig status veel vrijheid en avontuur. Ik wilde mijn eigen weg en intuïtie volgen. Ik wilde een schaamteloze kunstenaar zijn, een provocateur die alles kan zeggen.

In dit essay probeer ik de bufferende werking van onze leefomgeving te beschrijven en hoe deze te optimaliseren met als resultaat een betere volksgezondheid en een gezondere natuur.

Het is herfst, de winter nadert.

De oplossingen liggen op de plank mochten de omstandigheden gunstiger worden. Daar ligt het niet aan…

‘We doen ons stinkende best.’ Mijn antwoord stop met je best doen en hard werken en zoek naar een alternatief waarbij je niet het snot voor de ogen moet werken. En waarbij de uitvoering niet opgezadeld wordt met jullie onzalige ideeën, die het er niet gezelliger op maken.

De natuur haar werk laten doen.’ Ik zeg het keer op keer. Wat bedoel ik er precies mee?

In dit artikel laat ik zien dat het kritiekloos en ideologisch omarmen van gemeenschapskracht en de commons niet verstandig is zonder een neutrale en open basis in ons publiek domein.

Inmiddels is het volkssport nummer 1 zaken simpeler te maken dan ze zijn. Dit terwijl de wetenschap meer en meer de complexiteit en de vele verbindingen tussen soorten ziet en onderzoekt.

Ik ben iemand die concepten (ideeën met een handelingsperspectief) test en uitwerkt in de praktijk. Ik zet ook wel wat op papier maar de finetuning en de werkelijke theorie volgt de praktijk en is dus automatisch bewezen en effectief.

In dit artikel bespreek ik het probleem (de diagnose) de vastgeroeste gemeentelijke bureaucratie en tegengestelde belangen en de de oplossing (de therapie) een gezonde leefomgeving in de publieke ruimte waar de menselijke maat wordt hersteld en de auto wordt teruggedrongen ten gunste van levendige parken.

Het is volop aanwezig in de kortgeleden beplante gemeenschappelijke tuin van onze VvE. Het is een plant die gedijt op stikstofrijke grond waar veel humus in zit en is omgewerkt.

Wist je dat naaktslakken van nature opruimers zijn? Wat je hier ziet, is dus geen luie slak, maar een harde werker in de compostploeg!

Wie of wat ontwerpt de stad?

Een andere houding richting ons stadsgroen is cruciaal voor een gezonde leefomgeving in de stad.

Een gesprekje met Chatbox AI (gratis versie) Wat denken jullie? Kent de bot Stadsgeneeskunde?

Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar één ding is zeker. Niemand weet waar dit alles eindigt.

Donderdag 5 juni heeft Drift (Dutch Research Institute for Transitions) een avond georganiseerd in Oase waar experts en publiek de vraag onderzochten hoe ‘natuur’ kan worden ingezet in de zorg.

Wat is vergroening en wat is biodiversiteit…