Afgelopen dinsdagochtend was het dan toch echt herfst. Eind oktober en nat. Ik had mij voorgenomen aan de slag te gaan in het cirkelvormige perk dat in Park 1943 in Rotterdam-West ligt. Waar de rest van de beplanting tot rust lijkt te zijn gekomen, woekeren de brandnetels in het perk namelijk nog vrolijk door. Dat zorgt bij mij voor een dilemma.
Eerder schreef ik dat de brandnetel een waardplant is voor een aantal vlindersoorten. Zij zetten hun eitjes af op de brandnetel, hun rupsen eten niets anders. Lekker laten gaan dus, die brandnetel.
Maar dit perk is ook een centrale plaats in het park. Een plaats waar je blik naartoe wordt getrokken. Als die dan voor een groot gedeelte uit brandnetel bestaat, vind ik dat geen fraai beeld. Uiteindelijk is het toch de bedoeling dat zo’n plantvak er schoon, fraai en verzorgd uitziet. Het blijft cultuur. Dus hop, grazen maar: twee kruiwagens brandnetel weggetrokken. Zelf na afloop één grote moddervlek. Maar, weer lekker gewerkt, met als enig publiek een zwerm duiven (zie foto).
