Wat een mooi plaatje. Schoonheid wordt vaak statisch beschouwd. Iets is mooi of niet. Dit is te begrijpen voor statische kunstobjecten maar de natuur kent een andere schoonheid eentje die niet stil staat maar beweegt tussen de polen mooi en lelijk. Bewegende schoonheid… de vlucht van een vlinder… traag zwevende wilgenpluisjes… het zonlicht gebroken door een bladerdek.
Een tuin is een plek waar je als tuinier onderdeel bent van deze bewegende schoonheid. Met de natuur mee tuinieren. Een tuin is geen statisch geheel hoezeer sommige tuiniers daar naar streven. Bij het nieuwe tuinieren gaat het nu juist om zoveel mogelijk variatie in ruimte en tijd.
De schoonheid zit in het samenspel… gezoem van insecten, gekwetter van vogels, de wulpse groei in het voorjaar. Een tuin bestaat uit de relaties tussen alles wat leeft dus ook de relatie met de tuinier hoort hierbij. Tuinieren is een doorgaande interactie in het ecosysteem tuin. Dit is een goede definitie. Schoonheid of beter het genieten hoort bij tuinieren. De grootste aantrekkingskracht en dagelijks genot van de Luie Vrolijke Tuinier.
We hebben een veranda aan ons tuinhuis waar we een prachtig zicht op de tuin hebben. Een weelderig romantisch gebeuren. Koolmezen, staartmezen, zwartkoppen, merels, pimpelmezen, heggemussen allemaal komen ze dagelijks badderen. Hommels vliegen af en aan. Iedere week openen nieuwe bloemen en andere vormen zaad. Het is een dynamisch maar stabiel geheel. Dat is door de jaren heen zo gegroeid. Twee uurtjes per week tuinieren. Knippen, geiten en verzetten. Karin en ik kijken er vele uren meer naar. We praten er dagelijks over. Wat zullen we weghalen, bijsnoeien of verplaatsen. Het is een geheel.
Een veranda is trouwens iets wat iedere tuin volgens mij nodig heeft. Een uitzicht plek waar je leeft, eet en geniet. Bewegende schoonheid om je heen. Ik zou niet zonder willen.
