Niet blind schoffelen

Rini Biemans

Biodiversiteit en natuurherstel staan als doelstelling in talloze beleidsnota’s. Hoewel er in de politiek een slepend debat gaande is of de feiten wel kloppen. Laten we er van uitgaan dat de feiten kloppen en dat natuurherstel en biodiversiteit nodig zijn. Het staat immers in beleidsnota’s die zijn gemaakt met wetenschappelijk input en feedback. De belangrijkste vraag die dan rest is. Hoe gaan we dat doen?

 
Er zijn grootschalige en kleinschalige ingrepen nodig. Maar belangrijker we moeten onze manier van kijken veranderen. Dat is taai want we zijn gewoontedieren. Minder vlees eten, minder vliegen. Het is ook nog eens belangrijk hierbij dat iedereen meedoet.
 
Dat is nu juist het probleem. Draagvlak voor maatregelen en bovendien de effectiviteit van de maatregelen staat vaak ook ter discussie. Ga er maar aan staan. En toch.
 
Ik stem Partij voor de Dieren vanwege hun principiële houding en visie waarbij wij meer naast de dieren en in de natuur staan dan erboven.
 

Ideologie begint nooit praktisch. Het is een keuze voor meer biodiverse natuur, het is een keuze voor meer circulaire duurzame productie. Praktische en effectieve maatregelen die automatisch draagvlak hebben zijn natuurlijk populair omdat iedereen erop vooruit gaat. Het is dus strategisch daarmee te beginnen en het liefst in de directe omgeving van mensen; de straat en wijk. Datgene wat we iedere dag zien en meemaken.

Dit is de reden dat we als Creatief Beheer het dagelijks onderhoud als aangrijpingspunt hebben gekozen voor transitie. Het is het meest zichtbare en nuttige werk dat je kan bedenken. Het onderhouden van je omgeving en omkijken naar elkaar

 

De natuur is overal en dus ook in de stad. Planten, dieren en mensen maken wetenschappelijk gezien allen deel uit van de stadsnatuur. Alles is verbonden en beïnvloed elkaar. We vormen met zijn allen een ecosociaal ecosysteem en hoe gezonder dit ecosysteem is hoe gezonder wij zijn. Wat er ook aan maatregelen nodig zullen zijn, deze maatregel is in ieder geval nodig om tal van redenen.

 
Een ander meer ecologisch onderhoud van het ‘stadsgroen’ maakt het tot stadsnatuur waarbij de biodiversiteit fors toeneemt. Wat je ook doet aan extra groen, zonder een ander onderhoud is het rendement aanzienlijk kleiner. Vaak zelfs negatief. Maar met een ander ecologisch beheer versterkt het elkaar en staat de effectiviteit als een lichtend baken voor iedereen zichtbaar.
 

Hoe ziet dit ecologisch onderhoud eruit?

 

Het centrale uitgangspunt is; de natuur doet het werk. Tuinieren is een beetje te zien als het temmen van een paard. Het paard is dan alle natuur die opkomt en de tuinier maakt het fraai door het paard te leren kennen en te sturen. De stadsnatuur heeft twee domeinen; de wilde inheemse natuur en de aangeplante verzorgde natuur. Met het huidige onderhoud staan deze twee elkaar in de weg. Wilde inheemse natuur wordt als onkruid radicaal weggeschoffeld en de gekweekte planten worden ieder najaar en voorjaar weer ingeplant en ‘liefdevol’ verzorgd. In de metafoor van het paard, vervangen we het wilde authentieke paard door een gefabriceerd paard dat niet zelfstandig kan overleven. Het kan alleen overleven als we het wilde paard korthouden. 

Dat is dus niet duurzaam of handig. Het is beter de beide paarden te laten samenwerken zoals paarden een ploeg voortrekken kunnen ze ook de stadsnatuur uit het slop trekken. Het eerste waarmee we moeten stoppen is blind schoffelen. Dat betekent het wilde paard doodmaken terwijl we het moeten temmen. Kijk naar het geheel. Wat hebben beide paarden nodig om de kar te trekken. Inheemse natuur heeft rust en ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Gekweekte natuur zijn vaak exoten die je tussen het inheemse spul zet. Dat gaat goed zelfs als je ze niet extra beschermt houden een heleboel exoten goed stand en breiden zelf enthousiast uit. Ze hebben dan ook nauwelijks natuurlijke vijanden. Ze worden invasief. 
 
De tuinier kan zorgen dat het 'stadsgroen' standsnatuur wordt met voldoende plek voor inheems en waar fraaie tuinplanten de accenten geven. Iedereen blij toch en het kost geen cent extra.
 
Ik heb het wat breed ingeleid maar met reden. Het schoffelseizoen behonnen en dit is een pleidooi om beide paarden te verzorgen en aan de teugel te laten wennen. Niet alles maaien en schoffelen voor mei want de hele natuur ontwaakt nu en heeft elkaar nodig. De eerste bijtjes de dovenetel en hondsdraf. Vlinders kunnen straks bijtanken op de vlinderstruik (de Mc Donalds onder de planten) maar ze hebben toch echt inheemse waardplanten nodig om zich te kunnen voortplanten. Gemeenten krap u achter de oren. Het voorjaar staat voor de deur. Zullen we het wilde paard en tamme paard dit jaar de ruimte geven en kijken hoe mooi het wordt.
 
De vrijgekomen uren kunnen worden ingezet in het schoon houden van de stadsnatuur. Want ons zwerfvuil verdwijnt massaal in het milieu via het water, dieren en bodem. Samenwerken aan een gezonde schone stadsnatuur.
  • eye.png

    272x

  • comment.png

    1x

    0x

Delen

« Terug naar artikelen

1 reactie

Willy, Merel, Janine op 8 april 2024 12:05u

Wij, Werkgroep Groen in OMWD, Delfshaven onderschrijven de desastreuze schoffelcultuur. Sinds járen geleden door het Gemeentebestuur vrijwel álle hoveniers ontslagen werden en nog enkele slechts als toezichthouder aangesteld bleven is het hommeles tav inheemse planten cultuur (ook de hommels leggen daarbij het loodje, die overwinteren immers in de bovenste aarde-laag). Véél insecten komen om bij de nu al jarenlange behandeling met vuur van leuke grasjes in stoepnerven. Jammer voor de vogels. Vlierstruiken rooit men, voedsel voor bijvoorbeeld houtduiven, en ze bloeien toch juist zo prachtig. Hoe kunnen we trouwens vrijwilligers als tuiniers, met een vergoeding, aan het werk zetten?

Laat een reactie achter