Jullie hebben me paardenbloem genoemd. Sommigen zeggen omdat paarden me graag lusten en ik hun weides geel kleur. Maar het ligt iets anders.
Tot het begin van de twintigste eeuw had ik geen officiële Nederlandse naam. Dat was lastig bij onderwijs omdat ik in verschillende streken een andere naam had. Een commissie van de KNNV onder leiding van Hendrik Heukels stelde in 1906 het boekje Nederlandse plantenamen samen, waarin een lijst van plantennamen is opgenomen om meer eenheid te brengen in het gebruik van Nederlandse namen voor planten. Er werd daarbij een keuze gemaakt uit de veelheid aan regionale namen en sindsdien heet ik in het Nederlands officieel paardenbloem.
De betekenis is vermoedelijk nutteloze of waardeloze bloem. En dat doet ons pijn.
Paardensla is een alternatieve naam, dat klinkt beter maar ik ben veel meer dan veevoer. Voor ik als nutteloos werd vastgepind had ik 86 namen alleen al in jullie taal. Als je weet dat ik zowat op de hele wereld voorkom behalve in de tropen kun je uitrekenen hoeveel namen ik heb of beter mijn familie want alleen al in Nederland heb ik 250 verschillende soortgenoten. We komen oorspronkelijk uit Centraal Azië en zijn in Nederland sinds de ijstijd.
Persoonlijk hou ik van de Engelse naam Dandelion. Dat betekent leeuwentand maar die naam gebruiken jullie in Nederland voor een andere plant. Ik kan zo nog een tijdje doorgaan. Over de paardebloemregel in jullie taal. Ik was een uitzondering. Eigenlijk was het paardenbloem volgens jullie spellingsregels. Paardebloem als uitzonderingsregel zou te veel eer zijn en nu schrijf je mij gewoon met een ‘n’.
Nee ik wil het over iets serieuzers hebben iets wat ons paardenbloemen al jaren dwars zit.
Discriminatie. Zijn wij paardenbloemen soms minder dan de doorgefokte planten die nauwelijks op eigen benen kunnen staan en al helemaal niet kunnen samenspelen en werken met al het overige dat hier leeft. Wij hebben medelijden met deze eenzame zielen die losgerukt en zonder habitat een continue marteling ondergaan. Onze identiteit is de plek waar wij staan en ons genot de omgeving; de andere planten, de insecten en dieren… en ja ook jullie mensen. Ik heb niet de woorden dit uit te leggen ons bewustzijn en waarneming is anders dan die van jullie. Wij voeden jullie en genezen jullie. Een knabbelend insect maakt ons gelukkig… maar niet altijd. Wij hebben eeuwenoude relaties opgebouwd sinds de ijstijd en die worden nu in snel tempo afgebroken door jullie liefdeloos gedrag of is het jullie domheid. Ooit waren jullie magische wezens en wisten jullie ons te gebruiken. We verlangen terug naar die tijd.
We hebben hier op deze website de mogelijkheid gekregen om mee te doen en ons uit spreken. Ik ben hier niet om zoete broodjes te bakken. Er is mij gevraagd de waarheid te vertellen. Als we meedoen willen we serieus genomen worden en een volwaardige plek krijgen. We houden de boel overeind en ik spreek hier namens al het zogenaamde onkruid.
Laat ons de zielige tuinplanten gezelschap houden laat ons hun bodem verbeteren en laat mij alle 144 insecten waarmee ik een relatie heb helpen. In Godsnaam… we maken elkaar gelukkig want ook wij planten geloven in God; de God van de wederkerigheid. Pluk onze zaadbollen… laat onze kinderen meevoeren door de wind en doe een wens. Wij willen geen ruzie. Onze opdracht is jullie te voeden en de weg te wijzen in moeilijke tijden.
In nederige aanwezigheid
Jullie paardenbloem
