Tradities zijn belangrijk voor mensen en tradities veranderen. Tradities zijn gemeenschappelijke gewoontes. Zo slepen we ieder jaar dode bomen in huis, die we met lichtjes versieren. Ons winterfeest. Licht en gezelligheid in donkere dagen, maar hebben we daar een echte boom voor nodig omdat we dat zo gewoon zijn. Er zijn volop alternatieven die hetzelfde feestelijke gevoel geven en waar geen boom voor hoeft te worden gekapt. Zoals onze kerstboom dit jaar. Gemaakt door Karin samen met Anna en Suze.
Het is een sprookjesachtige boom geworden met een verhaal. Er zitten heel wat uren arbeid in die we moderne devotie gedoopt hebben. De bloemen zijn gemaakt voor een expositie in Goes. Anna en Suze hebben als hobby haken en zijn daar bijzonder fanatiek mee. Zo hebben ze in december advent mini’s gemaakt; kleine gehaakte ongewervelden twee maal twaalf stuks. De krans onder de boom is een product van de herdenking van het vergeten bombardement 31 maart dit jaar in Park 1943. We zijn daar weer opgekomen omdat Anna en Suze Arondskelken hebben gehaakt voor de begrafenis van mijn vader, die 2 februari dit jaar is overleden op 92 jarige leeftijd.
De boom vertelt ons het verhaal van ons afgelopen jaar en schenkt aandacht aan de crisis onder de ongewervelden die momenteel gaande is. Deze kleine uiterst noodzakelijke beestjes kunnen wel wat steun en aandacht gebruiken in deze donkere dagen. Maar ook de toekomst verschuilt zich in deze boom. Er zitten twee uilen die wijsheid symboliseren die erg nodig is in deze tijd.
Drie ratten omdat die ons de weg kunnen wijzen naar een gezonde stad. De rat wordt wederom onze ambassadeur en boodschapper in het komende jaar om op een gezonde manier een gezondere buitenruimte voor mens, plant en dier te organiseren.
Wij mensen zijn natuurlijk gewoon dieren en horen bij de natuur en daar is niets slechts aan. We delen hetzelfde lot in het ondermaanse. Dat verbindt ons meer dan wat dan ook. Laten we daar bij stil staan in deze donkere tijden.
Fijne feestdagen en een beestjesachtig nieuwjaar.
