Ik heb een hekel aan het woord stadsgroen omdat dit van een dynamisch geheel een statisch geheel maakt. Ik gebruik liever het woord stadsnatuur maar dat is problematisch. Wij mensen behoren immers ook tot de natuur. Al wat leeft en meedoet in de cirkel van het leven zou je als onderdeel van de stadsnatuur kunnen zien en natuur in het algemeen. Dat is in feite alles. Alles beïnvloedt elkaar. Onze industrie heeft voor de co2 uitstoot gezorgd en daardoor wordt het leven op aarde enorm verstoord. We noemen dit tijdperk het antropoceen omdat de menselijke aanwezigheid een grote invloed uitoefent op klimaat en ecosystemen op deze aarde.
Die invloed oefenen wij dus ook uit op onszelf via industriële productie en technologie. Wij hebben onszelf figuurlijk maar ook letterlijk geïsoleerd van de natuur. We gedragen ons alsof we er niet bij horen en zelfs hoger staan. Het is logisch dat wij onze eigen soort en onze waarden het belangrijkst vinden. Dit zegt natuurlijk niets over al het overige.
Tijd voor een definitie van natuur… "Alle levende organismen binnen de context van hun habitat." Dat is het beste antwoord dat ik kreeg op Twitter. Maar is nu de habitat onderdeel of grens… in mijn beleving hoort de heuvel bij de termiet en de stad bij de mens. Het is een continuüm een termiet heuvel is een habitat op zich net als de stad.
Het succes van de rat in steden heeft te maken met de habitat die wij bieden. En wat te denken van de koeien, varkens en kippen die we houden. Wij maken letterlijk hun habitat en dit alles volgt de wetten van de natuur. We zien het alleen meestentijds niet als natuur.
Wij mensen verzinnen symbolen die door logica worden verbonden. Ik ga hier geen discussie beginnen over logica dat lijkt iets dat we niet verzinnen maar gebruiken. Met andere woorden het verbindingsprincipe logica verandert niet als we begrippen veranderen. De logische inzichten en conclusies veranderen wel. Dus een andere definitie van natuur verandert de uitkomst van discussies als deze de regels der logica volgen.
Het begrip natuur kun je in plaats van een domein ook als een dynamisch principe benaderen. Een dynamiek die eigen is aan levende systemen. Als je dit symbool gebruikt in plaats van de statische omschrijving is natuur plotseling overal… ook in de bio-industrie en de technologie…
Dan nu de definitie. Natuur is dat wat ons doet leven en wat ons doet doodgaan. We kunnen binnen de grenzen wat de natuur toelaat bestaan. In deze definitie heeft de natuur het eerste en het laatste woord in de werkelijkheid. Een werkelijkheid die we nooit kunnen ontcijferen maar die we kennen door onze/de natuur. Hier ook weer binnen de grenzen wat de natuur toelaat. De natuur zelf heeft diezelfde grenzen en dient zich er ook aan te houden.
De natuur zoals we die nu definiëren en beschrijven is hier een gevolg van… maar ook dus onze technologie, onze cultuur, onze gedachten. De natuur ontsnapt hier aan haar beschermde status en wij zijn degenen die beschermd moeten worden tegen onszelf. Dat hoort dus in de nieuwe definitie ook tot de natuur.